hoşça kal..

06-Ankara

birlikte doğmadık evet.hatta aynı çamurda kirlenmedik, aynı öğretmenlerden dersler de dinlemedik, okumayı birbirimizden çok uzakta öğrendik, aynı sokakta zaten oynamadık, hiçbir zaman aynı ezanda çağırılmadık pencereden telaşlı bir anne sesiyle.ama birlikte var olmak için illa birlikte doğmak gerekmez ki? ki ben doğduğundan 22 sene sonra senin varlığından haberdar oluşumu düşününce bile ölüyorum her gece.. ama artık hatalarımız geçmişimizde, kalbim senin ellerinde, belki istersek aynı anda ölebiliriz tek bir nefesle.

akşam tv izlerken adın geçti bi yerde.. yalnız olsam çoktan ağlardım.
bitsin artık geleyım.. dışarıda kar başladı, köprücük kemigimin üstünde olsaydı şimdi başın..

ne güzel söylemiş şair,

ille gerek mi özlediğimi söylemek
ya da sevdiğimi seni
hem gelecek günlere bıraktım seninle olmayı
seninle ölmeyi bir güzel
seninle..


neyse çay koyayım..

şu fotografı her gördüğümde bile sana olan sevgimin büyüklüğünü bir kez daha anlıyorum..

bu blogu da kapatmayalım emrem hatıra olur..
cocuklarımıza okuturuz...

ne kola ne fanta sadece 7gün!

bana cengiz,emrah,orhan dinlettiren adam,
seni seviyorum!

kaldı mı dohuz

emyra gibi sarılmak istiyorum sana